Pierwsze wydanie bez skreśleń i cenzury. Przedwojenna Warszawa okiem młodego warszawskiego cwaniaka. Stanisław Grzesiuk z właściwym sobie humorem i swadą portretuje przedmieścia stolicy z ich obyczajami, tradycją i swoistym kodeksem honorowym, sięgając przy tym po słownictwo i specyficzną gwarę warszawskiej ulicy. Wydanie książki zostało wstrzymane na kilka miesięcy przez cenzurę. Wreszcie w lipcu 1959 roku książka trafiła do księgarń i podobnie jak "Pięć lat kacetu" natychmiast zniknęła z półek. Czytelnicy i recenzenci apelowali do autora i wydawnictwa z prośbą o dodruki. A książka stała się na całe dekady lekturą obowiązkową chłopaków z warszawskich podwórek. Po latach tekst porównano z rękopisem i przywrócono fragmenty usunięte przez cenzurę oraz wydawcę przy pierwszej publikacji. Wydanie zawiera fragmenty najważniejszych recenzji.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce logo: Prószyński i S-ka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dzieci `44. To wspomnienia dzieci z Powstania Warszawskiego, ale też relacje nieco starszych powstańców o dzieciach z Powstania, tak jak je zapamiętali. Publikacja zawiera ponad 50 relacji, złożonych autorowi przez osoby, które przeżyły Powstanie, rozsiane dziś po całym świecie. Intencją autora było ocalenie tych wspomnień i udostępnienie ich innym "powstańczym dzieciom", jak również dzieciom tych dzieci, ich synom, córkom i wnukom.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W odległych zakątkach Generalnego Gubernatorstwa, na okupowanych ziemiach II Rzeczpospolitej, gdzie w latach trzydziestych znajdowała się największa na kontynencie żydowska diaspora, wydarzyło się coś, co niemal po osiemdziesięciu latach, wciąż wymyka się naszej percepcji - Holokaust, anihilacja polskich Żydów w niemieckich obozach śmierci. W Treblince, Bełżcu, Sobiborze, Chełmie nad Nerem, w Auschwitz i na Majdanku. I dlatego wydarzenia, które rozegrały się w pierwszej połowie 1943 roku, w najbardziej niepokornej ze wszystkich okupowanych przez Niemców stolic - w Warszawie, dla wielu Żydów po dziś dzień stanowią rodzaj światła, które rozprasza najmroczniejszy, w dziejach tego narodu, okres fizycznej eksterminacji.Bohaterski czyn zbrojny grupy bojowców z byłej dzielnicy żydowskiej, w drugim największym na świecie, po Nowym Jorku, przedwojennym skupisku społeczności żydowskiej, przeszedł do historii pod nazwą powstania w getcie warszawskim. Żydzi nie walczyli już o zachowanie. Walczyli o coś zgoła innego. Nie chcieli umierać samotnie, w ciszy i bezimiennie, pragnęli nie tylko dać odpór katom, ale przede wszystkim wysłać w świat komunikat z otchłani piekła, z wymarłego getta. W niniejszej książce autor opisuje kulisy żydowskiej walki. Stara się ukazać powstanie w getcie warszawskim z trzech perspektyw: ofiary - Żydów, oprawcy - niemieckich nazistów, jak i świadków - Polaków. Przywołuje także te wydarzenia w szerszej perspektywie czasowej, ukazując sylwetki żydowskich bohaterów, skutki i przyczyny zbrojnego zrywu, kreśląc szkic postaw polskich, analizując reakcję polskiej konspiracyjnej prasy, opisując działania podziemia, ulicy, a w końcu postawę samych Niemców.
UWAGI:
Bibliografia strony 253-257. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Po raz pierwszy opublikowane wstrząsające zapiski Marka Edelmana o życiu w getcie warszawskim. Wspomnienia spisane dla żony Aliny Margolis-Edelman są niezwykłym świadectwem okrucieństwa i człowieczeństwa zarazem. Znajdują się tu opisy Wielkiej Akcji, działalności Bundu, stosunków panujących w getcie, bezwzględności niemieckiego okupanta, samotności Żydów zamkniętych w getcie.Książka opracowana przez Martynę Rusiniak-Karwat została opatrzona wnikliwymi komentarzami pozwalającymi lepiej zrozumieć biografię Marka Edelmana, działalność Bundu i rzeczywistość getta warszawskiego
UWAGI:
Bibliografia na stronach 197-203. Indeks. Streszczenie angielskie
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Powstanie miało trwać maksymalnie trzy doby. Na tyle mieli być przygotowani. Walczyli 63 dni. Codziennie musieli żegnać przyjaciół, z którymi ramię w ramię brali udział w nierównym boju z Niemcami. Magda Łucyan, reporterka TVN, przeprowadziła rozmowy z ostatnimi żyjącymi świadkami tamtych wydarzeń. Zapytała ich o wspomnienia z tamtego okresu. Dlaczego poszli walczyć? Jak wyglądało ich pożegnanie z rodzicami? Nie bała się pytać ani o tragedie, ani o dobre chwile - o dzień, który określają jako "najpiękniejszy w ich życiu". Powstańców jest coraz mniej. Jesteśmy ostatnim pokoleniem, które ma szansę posłuchać ich opowieści. Dowiedzieć się, jak zapamiętali chwile w powstańczej Warszawie. Usłyszeć, jak oceniają podjęte wówczas decyzje i co chcieliby przekazać następnym pokoleniom.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Niezwykle poruszające wspomnienia sanitariuszki AK ze Szpitala św. Stanisława na Woli z pierwszych dni sierpnia 1944 roku. Dwudziestoletnia Anna Danuta Sławińska (w powstaniu Leśniewska) trafia w samo centrum dramatycznych wydarzeń. Autorka, która sama cudem uniknęła egzekucji, jest świadkiem tzw. rzezi Woli, podczas której wciągu kilku dni Niemcy mordują od czterdziestu do pięćdziesięciu tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci. Obok nadludzkiego wysiłku i heroizmu polskiego personelu szpitalnego, ratującego pacjentów i przygodnych uciekinierów, pokazuje katów, których działania obserwuje z bliska. Jest wstrząśnięta i przerażona ich barbarzyństwem. Potrafi jednak dostrzec ludzkie odruchy wśród bestii. Tych jedenaście dni powstania spędzonych na Woli pozostawia w niej piętno na całe życie. Książka pokazuje zło, zniszczenie i śmierć, które niesie ze sobą wojna. Nie brakuje w niej jednak nadziei i wiary w przyjaźń oraz dobro, które tkwi w człowieku. To ono daje Autorce siłę, aby przetrwać i wyrwać się z piekła. Kierowana obowiązkiem, trafia do kolejnego piekła - obozu przejściowego w Pruszkowie, ale to już inna historia, o której opowiada w książce Kiedy kłamstwo było cnotą.
UWAGI:
Rok wyd. wg: amazon.co.uk.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Dora" to konspiracyjny i powstańczy pseudonim. Ta książka to nie wywiad ani spisany życiorys, ale opowieść o "Dorze", bliskich jej ludziach i czasach, w których żyła. Z setek usłyszanych historii Autorka wybrała te, które zrobiły na niej największe wrażenie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W 2001 roku przyjechała do Polski grupa amerykańskich uczennic, które napisały sztukę o Polce ratującej w czasie wojny żydowskie dzieci. Z dnia na dzień po latach zapomnienia Irena Sendlerowa stała się bohaterką mediów i symbolem wszystkich tych, którzy mieli odwagę sprzeciwić się złu. Do zorganizowania pomocy potrzebny był sprawnie działający system, pieniądze i siatka zaangażowanych osób, gotowych zaryzykować życie. Jak wspominał profesor Bartoszewski, "łatwiej było znaleźć mieszkanie do przechowania skrzyni broni niż dla jednego Żyda".
Irena Sendlerowa, kobieta, która niewątpliwie robiła rzeczy wielkie, zasługujące na podziw, i to w najtrudniejszych czasach, wyłania się w tej książce powoli spośród grona ludzi, których złączył wspólny los - ratujących i ratowanych. Tych, którzy udzielali schronienia, i tych, którzy schronienia szukali. To opowieść o niezwykłych Polkach i uratowanych przez nie setkach dzieci.
Wyjątkowa, mądra, ważna książka - napisana z ogromnym szacunkiem dla prawdy historycznej i z wielką wyrozumiałością dla ludzi Barbara Engelking
Anna Bikont opowiedziała kilkanaście skrupulatnie udokumentowanych historii osób, głównie kobiet, dla których od lata 1942 roku do końca okupacji nie było sprawy ważniejszej niż to, aby przed nieuchronną śmiercią ocalić choćby garstkę - kilkaset? kilka tysięcy? - dzieci z warszawskiego getta. W tym gronie Sprawiedliwych, co dzień narażających życie swoje i swoich bliskich, energią i talentem organizacyjnym wyróżniła się Irena Sendlerowa, i to z jej imieniem zrosła się nasza wiara w człowieka, w ludzką prawość i zdolność do poświęcenia. Wszelako w tych opowieściach jest jeszcze drugi plan, zwykle bezimienny, ale nie mniej przez to wiarygodny. To relacje o ludziach, którzy robili wszystko, aby zniszczyć to dzieło poświęcenia i aby dzieci, ich polskich opiekunów i ich kryjówki zdradzić gestapowcom czy niemieckim żandarmom, wydać na śmierć za pieniądze, ze strachu albo z czystej, bezinteresownej nienawiści, a nawet dla zabawy. Oni to zasiali w nas i utrwalili pogardę dla człowieka, przekonanie o ludzkiej zdolności do czynów okrutnych i podłych. Jerzy Jedlicki
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
